Mijn vader kwam plots te overlijden en niet veel later kwam er ook geheel onverwachts een einde aan mijn toenmalige relatie. Ik stortte ik me eerst volledig op mijn werk, maar ik merkte al snel dat ik mezelf kwijtraakte. Ik wist niet meer wie ik was zonder de rollen waar ik me zo mee identificeerde... Maandenlang voelde ik me uitgeput, verdoofd en kon ik moeilijk bij mijn gevoel komen. Ik stopte pas met overleven toen ik fysiek en mentaal echt niet meer verder kon. Somber en uitgeput was ik ten einde raad en ik herkende mezelf niet meer.

Ik besefte mij dat ik echt aan rouw- en traumaverwerking moest beginnen. Want het verlies van mijn vader bracht ook jeugdtrauma’s naar boven die ik had weggestopt. 

​

​In mijn zoektocht naar heling begon ik met therapie, maar ik voelde dat ik met mijn rationele geest niet alles kon bereiken of overal bij kon. Daarom ben ik verder gaan zoeken en heb ik de afgelopen jaren intensief innerlijk werk gedaan. Ik deed bijna dagelijks yin yoga en meditatie om tot stilstand te komen. Ook deed ik ademwerk en ging ik op Vipassana retreat en probeerde ik verschillende plantmedicijnen. Elk van deze ervaringen, soms prachtig en soms pijnlijk, was een belangrijk stap in mijn helingsproces en heeft me gevormd tot wie ik nu ben.​